Przychodnia
Weterynaryjna
Pupil


Robaczyce

Robaczyce

Co to są robaczyce?

Robaczyce to choroby wywołane przez pasożyty wewnętrzne (potocznie zwane robakami) występujące u ludzi i zwierząt. Większość robaczyc to zoonozy, czyli choroby, którymi ludzie (zwłaszcza dzieci) mogą się zarazić od zwierząt!!!

Dlaczego psie odchody są problemem?

Nie chodzi tylko o nieestetyczny wygląd trawników czy brzydki zapach unoszący się zwłaszcza w ciepłe, pogodne dni. Największe zagrożenie stanowi to czego nie widać, czyli drobnoustroje chorobotwórcze i pasożyty. Większość pasożytów wewnętrznych (potocznie zwanych robakami) stanowi zagrożenie nie tylko dla zwierząt. Mogą zarażać się nimi także ludzie (zwłaszcza dzieci), u których wywołują groźne choroby.

Które drobnoustroje i pasożyty są najgroźniejsze?

 

GLISTNICA (Glista psia /Toxocara canis/, Glista kocia /Toxocara cati/)

Choroba wywoływana przez pasożyty wewnętrzne z grupy nicieni. Inwazje tych pasożytów obserwuje się głównie u młodych zwierząt (poniżej pierwszego roku życia), choć często występują również u dorosłych psów i kotów.

Jak zaraża się zwierzę?

  • drogą śródmaciczną (w czasie życia płodowego) – szczenięta
  • drogą laktogenną (z mlekiem matki) – szczenięta, kocięta
  • drogą pokarmową (zjedzenie pokarmu zanieczyszczonego formami inwazyjnymi lub spożycie zarażonych gryzoni lub ptaków) – psy i koty w każdym wieku

 

Co dzieje się z pasożytem w organizmie zwierzęcia?

Z jamy ustnej przewodem pokarmowym pasożyty dostają się do jelit, tu migrują przez ścianę jelita do naczyń limfatycznych i krwionośnych i tą drogą docierają do wątroby, mięśni, serca i płuc. Ta część pasożytów, która dociera do płuc, przechodzi dalej do tchawicy i przełyku, skąd po wykasłaniu i połknięciu dostaje się ponownie do jelita cienkiego. Tu pasożyty dojrzewają, a samice składają jaja, które z kałem są wydalane do środowiska, stanowiąc zagrożenie dla innych zwierząt oraz ludzi (szczególnie dzieci).

Jakie są objawy zarażenia u zwierząt?

Wyraźne objawy kliniczne występują zwykle u bardzo młodych zwierząt i są to:

  • apatia
  • kaszel, duszność,
  • zaburzenia wchłaniania, zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit,
  • zmienny apetyt, wzdęcia, biegunka na przemian z zaparciami, wymioty,
  • wychudzenie i zahamowanie wzrostu, zmiany krzywicze,
  • nastroszona i matowa sierść,
  • objawy niedrożności przewodu pokarmowego (zaczopowanie jelit przez pasożyty), czasem zapalenie otrzewnej,
  • żółtaczka (zaczopowanie przewodów żółciowych przez pasożyty),
  • objawy neurologiczne – drgawki, trudności z poruszaniem się (jako skutek działania substancji neurotoksycznych wydzielanych przez pasożyty),
  • wtórne zakażenia bakteryjne, grzybicze i wirusowe,
  • czasem śmierć zarażonych szczeniąt lub kociąt.

U zwierząt dorosłych inwazja pasożytów często przebiega bezobjawowo lub objawy są słabo wyrażone, co wynika z nabytej odporności tych zwierząt na zarażenie pasożytami.

Kiedy zwierzęce odchody zawierające pasożyty z grupy Toxocara stanowią zagrożenie?

Czas, który musi upłynąć od momentu połknięcia larwy inwazyjnej do pojawienia się jaj pasożyta w kale to 3-5 tygodni w przypadku glisty psiej i 8 tygodni w przypadku glisty kociej. Dopiero po upływie kolejnych 2-7 tygodni w jajach wykształcają się larwy zdolne do zarażenia. Czyli świeżo wydalone jaja w kale psa czy kota nie stanowią zagrożenia dla człowieka czy innych zwierząt. Właściciel sprzątając odchody po swoim pupilu nie naraża się na zachorowanie, ale usuwa ze środowiska jaja, które z czasem mogą stać się bardzo groźne.

Jak zaraża się człowiek?

Najczęściej zarażeniu pasożytami Toxocara ulegają dzieci, choć zdarzają się zachorowania ludzi w każdym wieku. Do zarażenia dochodzi na skutek:

  • spożywania form inwazyjnych pasożyta znajdujących się w ziemi, pokarmach, na sierści psów i kotów,
  • nieprzestrzegania zasad higieny (mycie rąk przed jedzeniem, mycie rąk po zabawie z pupilem,
  • nietypowych zachowań (często obserwowane u dzieci zjawisko geofagii – zjadanie ziemi, piasku)

Na zarażenie pasożytami wewnętrznymi narażony jest każdy człowiek, bez względu na to czy jest posiadaczem czworonoga!!!

TASIEMCZYCA (Tasiemiec psi /Dipylidium caninum/)

Choroba wywoływana przez pasożyty wewnętrzne z grupy tasiemców. Dipylidium jest najczęściej występującym tasiemcem u psów, kotów, lisów i innych zwierząt mięsożernych.

Jaki jest cykl życiowy pasożyta?

Gdy pies wylizuje lub wygryza sierść może zarazić się tasiemcem przez przypadkowe połknięcie dorosłego osobnika pchły lub wszoła, zawierającego inwazyjną postać pasożyta. Po połknięciu pasożyt drogą pokarmową dostaje się do jelit, gdzie w ciągu 2-3 tygodni dojrzewa i rozmnaża się. Człony maciczne wypełnione jajami, odłączają się od ciała tasiemca i wraz z kałem wydalane są przez zwierzę (żywiciela) lub samoczynnie wypełzają z odbytu. Wydalone człony tasiemca w środowisku zewnętrznym wysychają, rozpadają się i wysypują się z nich jaja pasożyta. Jaja są następnie pobierane przez larwy wszołów lub pcheł i wraz z ich rozwojem przekształcają się w postaci dorosłe (zdolne do zarażenia).

Jakie są objawy zarażenia u zwierzęcia?

Niewielka inwazja często przebiega bezobjawowo. W przypadku silnego zarobaczenia pojawiają się:

  • wymioty, biegunka,
  • powiększenie obrysu brzucha,
  • spadek masy ciała,
  • zahamowanie wzrostu (młode osobniki),
  • matowa, łamliwa, nastroszona sierść,
  • objawy neurologiczne,
  • świąd w okolicy odbytu.

Jak zaraża się człowiek?

Człowiek zaraża się w taki sam sposób jak inne zwierzęta mięsożerne, czyli przez przypadkowe połknięcie pchły lub wszoła, zawierających inwazyjną larwę. Do takiej sytuacja może dojść gdy zwierzę wyliże pchłę z sierści i poliże człowieka lub jego pożywienie, gdy człowiek całuje zwierzę lub gdy człowiek (szczególnie dziecko) nie umyje rąk po zabawie z psem.

Dlatego tak ważne jest stosowanie u pupila preparatów przeciwko pasożytom zewnętrznym (pchły, wszoły)!

BĄBLOWICA (Tasiemiec bąblowcowy /Echinococcus granulosus, E. multilocularis)

Choroba wywoływana przez pasożyty wewnętrzne z grupy tasiemców. Echinokokoza jest dość rzadko notowana w Polsce, ale ze względu na bardzo poważne skutki zakażenia, nie można jej lekceważyć.

Jaki jest cykl życiowy pasożyta?

Echinococcus granulosus pasożytuje głównie u psów, kotów i lisów, natomiast Echinococcus multilocularis u lisów, wilków, psów i kotów. Zwierzeta mięsożerna zarażają się zjadając żywicieli pośrednich (w przypadku E. granulosus – surowe mięso lub trzewia bydła, owiec, kóz, świń, królików, a w przypadku E. multilocularis – gryzonie i inne drobne ssaki), zawierających formy inwazyjne. Po połknięciu pasożyt drogą pokarmową dostaje się do jelita cienkiego, gdzie dojrzewa i rozmnaża się. Człony maciczne wypełnione jajami, odłączają się od ciała tasiemca i wraz z kałem wydalane są przez zwierzę (żywiciela) lub samoczynnie wypełzają z odbytu. Wydalone człony tasiemca w środowisku zewnętrznym wysychają, rozpadają się i wysypują się z nich jaja pasożyta. Jaja są następnie pobierane przez żywiciela pośredniego lub przypadkowego (czasem człowiek)

Jakie są objawy zarażenia u zwierzęcia?

Niewielka inwazja często przebiega bezobjawowo. W przypadku silnego zarobaczenia pojawiają się:

  • wymioty, biegunka,
  • powiększenie obrysu brzucha,
  • spadek masy ciała,
  • zahamowanie wzrostu (młode osobniki),
  • matowa, łamliwa, nastroszona sierść,
  • objawy neurologiczne,
  • świąd w okolicy odbytu.

Jak zaraża się człowiek?

Człowiek zaraża się przez przypadkowe połknięcie jaj tasiemca. Dzieje się tak najczęściej gdy nie są przestrzegane podstawowe zasady higieny – nie mycie rąk po głaskaniu psa czy zabawie z pupilem, spożywanie nieumytych warzyw i owoców (także owoców leśnych).

W jaki sposób mogę uchronić siebie i swoich najbliższych przed pasożytami?

Oto kilka rad, które pomogą ograniczyć ryzyko zarażenia się:

1. przestrzegaj ogólnych zasad higieny (myj ręce przed posiłkami, pij przegotowaną wodę, dokładne myj warzywa i owoce przed ich spożyciem) i wpajaj te zasady dzieciom od najmłodszych lat,

2. dbaj o czystość otoczenia (sprzątaj odchody zwierzęce, nie wyprowadzaj psów i kotów na place zabaw dla dzieci, w okolice piaskownic),

3. pamiętaj o profilaktyce (profilaktyczne stosowanie preparatów przeciwpasożytniczych), diagnostyce (badanie kału), a w przypadku zarobaczenia oczywiście o leczeniu swojego pupila.

Kastracja
Sterylizacja
Znakowanie zwierząt